Πώς θα ορίζατε τη σχεδιαστική φιλοσοφία του γραφείου σας, και πώς αυτή αποτυπώνεται στον σχεδιασμό των ξενοδοχειακών έργων;
Η προσέγγιση που ακολουθούμε σε κάθε νέα σχεδιαστική πρόκληση είναι contextual, ξεκινούμε δηλαδή μιλώντας για τον “Τόπο”, τόσο στη φυσική του υπόσταση, όπως τη συναντάμε στη φυσική ομορφιά και τους υλικούς πόρους που διατίθενται στην κάθε περίπτωση, όσο και την εννοιολογική, την άυλη διάσταση που περιλαμβάνει την πολιτιστική κληρονομιά, την κουλτούρα και την ιστορία των πρακτικών στη μέχρι τώρα κατοίκηση του τόπου. Έχουμε έτσι στη διάθεσή μας μια πλούσια εργαλειοθήκη που, δοκιμασμένη στον χρόνο, αντιδρά με επιτυχία στα καιρικά φαινόμενα, τις ελλείψεις αλλά και την αποτελεσματική αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων, εκφράζει αξίες και χαρακτηριστικά του ντόπιου λαού με ιδιαίτερη συνήθως ευφυία.
Ειδικά για ένα ξενοδοχείο, που επιδιώκει να προσφέρει στους επισκέπτες του μια αυθεντική εμπειρία του τόπου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είναι ριζωμένο στο μέρος και να μιλά εν τέλει για τον τόπο και τους ανθρώπους του, το προϊόν της φιλοξενίας οφείλει να ταυτίζεται με τον τόπο. Κάπως έτσι, η διαδικασία σχεδιασμού γίνεται μια διαδικασία γνώσης και ανάδειξης του εκάστοτε τόπου.
Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι τάσεις που θα κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια στο Ξενοδοχειακό Αρχιτεκτονικό Design, και πώς θα επηρεάσουν τα υφιστάμενα αλλά και τα νέα καταλύματα;
Σύμφωνα και με τα παραπάνω, προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε κάθε έργο ως μοναδική εμπειρία, που αντεπεξέρχεται στις ιδιαίτερες συνθήκες, προκειμένου να παρέχουμε ένα ξεχωριστό προϊόν. Μέσω της σχεδιαστικής διαδικασίας, προσδιορίζουμε και αναδεικνύουμε λοιπόν αυτές τις συνθήκες που καθιστούν κάθε έργο μοναδικό. Με αυτή την έννοια, αυτό που εννοείται ως “τάσεις” θέτει σε κίνδυνο τη διαδικασία μας, καθώς θολώνει το τοπίο επιβάλλοντας καθολικά χαρακτηριστικά σε επιμέρους περιπτώσεις. Επιδιώκουμε δηλαδή να εστιάζουμε στις ανάγκες της εκάστοτε περίπτωσης, και να μένουμε αδιάσπαστοι από μη σχετικές επιρροές.
Το ελληνικό τουριστικό προϊόν βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε ιδιαίτερη ανάπτυξη. Πώς πιστεύετε ότι έχει συμβάλει ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός σε αυτό;
Η φυσική ομορφιά και ο πολιτιστικός πλούτος της χώρας μας θέτουν από μόνα τους ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να την επισκεφθεί κανείς. Από τις παραλίες ως τις ορεινές περιοχές, δίνονται άφθονες αφορμές για βαθύτερη γνώση και απόλαυση. Η αρχιτεκτονική, ούσα και η ίδια μέρος αυτού του θελκτικού πλαισίου, συμμετέχει ενεργά στην ανάδειξη της κουλτούρας και της ιστορίας, αλλά και της δημιουργικής ενέργειας υψηλών προδιαγραφών που έχουμε στο DNA μας. Είναι μεγάλη η ευθύνη να συμμετέχει κανείς σε αυτό τον διάλογο, μεταξύ φύσης και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Πιστεύετε ότι μπορούν οι ελληνικές τουριστικές μονάδες να σταθούν ισάξια έναντι του παγκόσμιου ανταγωνισμού; Ποιον ρόλο μπορεί να διαδραματίσει το design στη διαμόρφωση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων;
Η μικρή κλίμακα της έκτασης της Ελλάδας, σε συνδυασμό με την έμφυτη διάθεση για φιλοξενία, έχουν μεταφραστεί στο ξενοδοχειακό προϊόν και την εμπειρία που προσφέρεται: η αίσθηση οικειότητας, ταπεινότητας και εγγύτητας είναι χαρακτηριστικά των ξενοδοχειακών μονάδων και της μέσης κλίμακας, δείχνουν να οργανώνονται από πιο προσωπικά σχήματα. Έχοντας σαν βάση αυτή τη συναισθηματική σχέση και την επίκληση στον ανθρώπινο παράγοντα, το ελληνικό ξενοδοχειακό προϊόν καταφέρνει να διατηρεί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και να ξεχωρίζει με τη μοναδική προοπτική της φιλοξενίας ανάμεσα στην παγκόσμια προσφορά.
Ποια είναι η βασική πηγή έμπνευσης πίσω από το Kálesma, και ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού του που αποτυπώνουν την ιδέα του δημιουργού αλλά και το συνολικό ξενοδοχειακό concept;
Σε όμοιο κλίμα με τα παραπάνω, το Κάλεσμα εξαρχής είχε τη φιλοδοξία να ξεχωρίσει, αντανακλώντας την πρόθεση της ομάδας των ιδιοκτητών να προσφέρουν μια διαφορετική εμπειρία φιλοξενίας. Για να ενισχυθεί αυτή η αίσθηση οικειότητας, η σχεδιαστική ομάδα το προσέγγισε με την ιδέα τού οργανικού τρόπου με τον οποίο σχηματίζεται και οργανώνεται ένα χωριό: χαρακτηριστικά, με αφορμή την τοπική έκφραση “κάνουμε χωριό” που αναφέρεται στον πυρήνα οικογένειας και το πώς αυτή στεγάζεται και εξελίσσεται σε οικισμό μετά από έναν γάμο, οι κοινόχρηστοι χώροι αντιστοιχίστηκαν με την πλατεία του χωριού, που συγκεντρώνει τη συλλογική ζωή, τις δραστηριότητες και όπου τα μέλη της κοινότητας μοιράζονται εμπειρίες, ενώ τα δωμάτια τοποθετήθηκαν με τρόπο σχεδόν αυθόρμητο στη ράχη της πλαγιάς, και συνδέονται με σοκάκια.
