Πρόκειται για μια από τις πιο πρόσφατες εγγραφές στο ξενοδοχειακό δημοτολόγιο της Αθήνας, αφού τo ξενοδοχείο 18 Mikon Str., υποδέχτηκε τους πρώτους επισκέπτες του μόλις στα τέλη Μαρτίου, φέτος.
Τοποθετημένο στη συμβολή των οδών Αισώπου και Μίκωνος, στην περιοχή του Ψυρρή, είναι τόσο αντικομφορμιστικό, τόσο πολυμορφικό, και τόσο industrial όσο και το ίδιο το κέντρο της πόλης, όπου βρίσκεται.
Το 18 MikonStr δεν αφηγείται απλώς, αλλά εικονοποεί αριστοτεχνικά εποχές, ιστορίες, αστικούς μύθους και αισθητικές και βαπτίζει μία νέα προσέγγιση φιλοξενίας με το όνομα “Athenian Hospitality Redesigned”.
Σαν ένας σύγχρονος influencer, λες και δημιουργεί με το concept, την αρχιτεκτονική και την εσωτερική διακόσμησή του μια σειρά… “insta stories” που διηγούνται με φωτογραφική ακρίβεια και γλαφυρότητα πτυχές της πόλης από την αρχαιότητα μέχρι και τη σύγχρονη ιστορία της.
Με το όνομά του (παρακαταθήκη από την οδό Μίκωνος, στην οποία και βρίσκεται), συστήνει στους επισκέπτες του τον Αθηναίο Μίκων, γλύπτη και ζωγράφο του 5ου Π.Χ. αιώνα.
Με τη βαριά σιδερένια past industrial είσοδό του, μαρτυρά την καταγωγή του, αφού πρόκειται για ένα διατηρητέο κτήριο – πρώην αποθήκη εργαλείων του κου Κώστα, ενός από τους πρώτους σιδηρεμπόρους της Αθήνας.
Αντίστοιχα, με το σύνολο της αισθητικής του προσέγγισης –που παραπέμπει στην ελκυστική, αισιόδοξη και αθώα θρασύτητα που διαθέτουν οι μποέμ καλλιτέχνες που επιμένουν να βλέπουν τα πράγματα και τις χρήσεις τους... αλλιώς- δηλώνει τον νέο-μητροπολιτικό του χαρακτήρα.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω η αρχιτεκτονική και διακόσμηση που ανέλαβε εξ ολοκλήρου το αρχιτεκτονικό γραφείο της Νάνσυ Παπαζώη έχει στηριχθεί στα στοιχεία που μας έδωσε η ίδια η περιοχή. Το γεγονός, ότι μιλάμε για μια γειτονιά γεμάτη μέχρι πρόσφατα με αποθήκες, σιδεράδικα και μικρές βιοτεχνίες, μας υπαγόρευσε τη χρήση των υλικών: τσιμέντο, τούβλο, ξύλο και μέταλλο, σε μια, όμως, πιο σικ εκδοχή. Αντίστοιχα, το εναλλακτικό προφίλ του Ψυρρή μας δημιούργησε την επιθυμία να ενσωματώσουμε πιο αντισυμβατικά στοιχεία, στοιχεία δηλαδή που δεν θα τα βάζαμε εύκολα σπίτι μας (μια ιδιαίτερη ταπετσαρία, ένα ιδιαίτερο πλακάκι), αλλά που ωστόσο στο σύνολό τους δημιουργούν τελικά μια ιδιαίτερη μεν, homey, οικεία και ζεστή, δε, ατμόσφαιρα.
Το γεγονός, ωστόσο, ότι είχαμε να κάνουμε με ένα υπάρχον κτήριο, το οποίο είχε συγκεκριμένα ανοίγματα, του έλειπαν πατώματα, είχε κλιμακοστάσιο - που μας δέσμευσε ως προς την ελευθερία της διαχείρισης του χώρου-, πολλά δοκάρια που δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν οπότε έπρεπε να χρησιμοποιηθούν και να αξιοποιηθούν έξυπνα (όπως με τη χρήση των κρυφών φωτισμών), ενώ το φυσικό φως ήταν ελάχιστο, μας προκάλεσε να κινητοποιήσουμε την ευφυΐα μας.
Η παραδοχή, τέλος, ότι ως ξενοδοχείο, απευθυνόμαστε σε διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικά φύλλα και κουλτούρες, κ.ο.κ, μας οδήγησε επαγωγικά στην πεποίθηση ότι έτσι και το 18 MikonStr έπρεπε να διαθέτει δωμάτια και γωνιές με διαφορετικό χαρακτήρα και προσωπικότητα το καθένα.
Έτσι –με μοναδικό κοινό αισθητικό παρονομαστή τη χρήση των 3 βασικών υλικών κατασκευής: μέταλλο, τσιμέντο και τούβλο ή ξύλο – κάθε ένα από τα 16 του δωμάτια (από 20 έως 40 τ.μ.) είναι διαφορετικό, ενώ η πλειοψηφία των επίπλων και των κινητών στοιχείων του σχεδιάστηκαν από την ίδια της αρχιτέκτονα κα Νάνσυ Παπαζώη και κατασκευάστηκαν στη συνέχεια από την εταιρεία Massive Wood.
Στο open plan lobby, όπου φιλοξενείται και ο χώρος του πρωινού, ακολουθήθηκε μια πιο… “κοινοβιωτική” αντίληψη: ένα υπερμέγεθες ξύλινο τραπέζι που αντικατέστησε τα πολλά μικρά τραπεζάκια κι ένας μεγάλος πάγκος με νεροχύτη, καφετιέρες, βραστήρες, και γυάλινα δοχεία γεμάτα τοπικές λιχουδιές που δημιουργούν την αίσθηση της κουζίνας σπιτιού.
