Με θέα τις βραχώδεις χερσονήσους της νότιας Κρήτης , υφιστάμενο κτίριο μετουσιώνεται σε κατοικία φιλοξενίας χωρητικότητας 4 έως 6 ατόμων. Η έκταση όπου περιλαμβάνει το κτίριο και τα παρακολουθήματά του αγγίζει τα 1,8 στρέμματα και έχει άμεση πρόσβαση στην παραλία. Η περιοχή δεν έχει ιδιαίτερη οικιστική ανάπτυξη με κυρίαρχο τοπόσημο το φρούριο του Φραγκοκάστελλου . 

Διατηρώντας τα όρια του κτίριου, επαναπροσδιορίζονται οι χώροι του καθιστικού και της κουζίνας , με τον σχεδιασμό να στρέφεται στη δημιουργία δύο ιδιωτικών χώρων με απρόσκοπτη θέα τη θάλασσα. Η τόσο σημαντική σχέση του ‘μέσα’ με το ‘έξω’ δημιούργησε την ανάγκη μιας ήπιας μετάβασης από τη μια κατάσταση στην άλλη και αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση της καμάρας που ως επί το πλείστον αποτέλεσε  κυρίαρχο εργαλείο σχεδιασμού των όψεων. Επιπλέον , η αναφορά στη φρουριακή αρχιτεκτονική της εγγύτερης περιοχής αποτυπώνεται ιδιαίτερα στη βορινή όψη , η οποία αντιμετωπίζεται με εσωστρέφεια και ιδιωτικότητα. Τα μικρά ανοίγματά της  παραπέμπουν σε πολεμίστρες, ενώ οι κεκλιμένες επιφάνειες όλων των τοιχοποιιών είναι εμπνευσμένες από το ενετικό scarpo . Η σύνθεση του κεντρικού όγκου ολοκληρώνεται με την τοποθέτηση διάτρητης κρεμαστής πέργκολας στη νότια πλευρά του κτιρίου. 

Παρακολουθήματα του κεντρικού κτιρίου ανατολικά και δυτικά αυτού, εντάσσονται στο συνολικό σχεδιασμό. Δυτικά, ο χώρος 15 τμ μεταλλάσσεται σε δωμάτιο με ιδιωτικό λουτρό όπου με τη δημιουργία δύο τοιχίων με καμαρωτά ανοίγματα σε απόσταση, ενισχύεται η ιδιωτικότητα και πραγματοποιείται η ήπια μετάβαση στο εξωτερικό περιβάλλον. Έτσι, η δυναμική του συγκροτήματος προσαυξάνεται στα 8 άτομα.

Ανατολικά , υπήρχαν μικρά παραπήγματα σε συνέχεια ενός υποτυπώδους χώρου ψησίματος, που πλέον αναδιαμορφώνονται σε μικρή αποθήκη και χώρο εξωτερικής κουζίνας με bbq . Ως συνέχεια και εκτόνωση της περιοχής αυτής, δημιουργείται στεγασμένος χώρος καθιστικού από στεγανή πέργκολα που ενοποιεί όλες αυτές τις επιμέρους περιοχές. Το εξωτερικό καθιστικό αναπτύσσεται κατά μήκος της βορινής περίφραξης και αποτελεί ζωτικό χώρο του συγκροτήματος. Ως συνδετικό στοιχείο του εξωτερικού περιβάλλοντος και βασικό συνθετικό εργαλείο αποτελεί και σε αυτό το χώρο η καμάρα που περιβάλλεται από διάτρητα τούβλα και καδράρει τις θεάσεις προς την παραλία. 

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο σχεδιασμό του περιβάλλοντος χώρου, με βασικό στοιχείο το πηγάδι που βρίσκεται στα ανατολικά του κεντρικού όγκου. Το υγρό στοιχείο κυριαρχεί, καθώς δημιουργείται υδάτινη περιοχή που περιλαμβάνει την πισίνα και το υδρομασάζ ως μνεία του πηγαδιού που είχε στερέψει. Συνέχεια των διαμορφώσεων, αποτελούν τα καμπύλα πέτρινα τοιχία που δεν ξεπερνούν το ύψος των 45 cm και καθιστούν διακριτές τις πιο ιδιωτικές περιοχές . Οι διαμορφώσεις ολοκληρώνονται με τις εναλλαγές των φυτεύσεων, όπου επιτυγχάνονται διαβαθμίσεις στα ύψη των φυτών τονίζοντας την ιδιωτικότητα, εξυγιαίνεται η υφιστάμενη, ενώ δημιουργούνται νησίδες με κρητικά αρωματικά φυτά και βότανα. 

Τη σύνθεση ολοκληρώνει η επιλογή των υλικών που βασίζεται σε  φυσικούς πόρους. Οι επιστρώσεις των δαπέδων αποτελούνται από μάρμαρα και τοπικές πέτρινες επιφάνειες. Τα κουφώματα και οι πέργκολες αποτελούνται από φυσική ξυλεία ανθεκτική στις παραθαλάσσιες συνθήκες.